Szkoła Podstawowa w Brzezinkach ma długą tradycję. Pierwsze wzmianki o szkolnictwie w naszej miejscowości datowane są już na 1864 r., kiedy to po uwłaszczeniu wieś Brzezinki otrzymała dwumorgową osadę szkolną, a następnie zakupiono chałupę, która służyła za budynek szkolny. W kolejnych dziesięcioleciach wybudowano szkołę, która między innymi w czasie pierwszej wojny światowej służyła za mały szpital wojskowy, a wyremontowana została niedługo przed drugą wojną światową. Obecny budynek oddano do użytku w 1994 roku, a skrzydło przedszkolne zostało dobudowane w roku 2010. Te daty wskazują, że w 2024 roku obchodzimy dwie rocznice: 160. rocznicę powstania szkolnictwa na terenie wsi Brzezinki i 30. rocznicę wybudowania naszej obecnej szkoły.
Z tej wyjątkowej okazji postanowiliśmy sfinalizować pomysł wybrania dla naszej szkoły patrona i nadać jej jego imię. Po konsultacjach i demokratycznych wyborach, w których wzięła udział cała społeczność szkoły, czyli uczniowie, rodzice, nauczyciele i wszyscy pracownicy szkoły, postanowiliśmy, że patronem naszej szkoły powinien zostać Jan Kochanowski.
Wybory były wielostopniowe i demokratyczne, przeprowadzone zgodnie z harmonogramem opracowanym we wrześniu 2023 r. Pierwszym krokiem było ogłoszenie pomysłu nadania szkole imienia wśród uczniów, rodziców i pracowników szkoły. W świetlicy została wystawiona urna, do której każdy mógł wrzucić specjalnie przygotowaną kartkę z wpisaną przez siebie propozycją patrona. Następnie komisja wybrała te, które pojawiały się najczęściej i które najbardziej odpowiadały wyobrażeniu o właściwym patronie szkoły. Ze zgłoszonych propozycji wybrano dwie, które następnie poddano głosowaniu w ostatnim tygodniu stycznia, w którym wzięli udział uczniowie, rodzice i pracownicy szkoły. Po przeliczeniu głosów przez komisję skrutacyjną (w skład której wchodzili przedstawiciele grona pedagogicznego, Samorządu Uczniowskiego i Rady Rodziców), okazało się, że wyniki przedstawiają się następująco:
- Jan Kochanowski – 82 głosy,
- Partyzanci Ziemi Kieleckiej – 20 głosów.
Wybierając patrona, kierowaliśmy się przekonaniem, iż powinna być to osoba godna naśladowania, związana z naszym regionem i niebudząca zastrzeżeń co do swoich życiowych wyborów. Nie ulega wątpliwości, że Jan Kochanowski spełnia wszystkie przyjęte kryteria, a jego postawa życiowa oraz dokonania mogą być wzorem dla współczesnej młodzieży.
Od początku istnienia administracji ziem polskich, tereny, z których pochodził Jan Kochanowski i na które powrócił w dorosłym życiu, leżały w tych samych granicach, co ziemia kielecka. Była to wzmiankowana już na przełomie XI i XII wieku ziemia sandomierska, która stanowiła trzon późniejszego województwa sandomierskiego, następnie województwo kieleckie. Aż do 1975 roku granice województwa kieleckiego na północy i zachodzie wyznaczała Pilica, a na wschodzie i południowym-wschodzie Wisła. Dopiero reforma administracyjna z 1975 roku oddzieliła powiat radomski, w granicach którego leżały Zwoleń, Sycyna i Czarnolas, od ziemi kieleckiej. Bez wątpienia można zatem stwierdzić, że Jan Kochanowski to człowiek wywodzący się z tej samej ziemi, co mieszkańcy gminy Masłów.
Jan Kochanowski, jeden z najwybitniejszych poetów polskich, przyszedł na świat około roku 1530. Urodził się we wsi Sycyna niedaleko Zwolenia. Brak metryki chrztu nie pozwala na podanie ścisłej daty urodzin. Ojcem Jana był Piotr Kochanowski, średniozamożny szlachcic. Matką poety była druga żona Piotra - Anna z Białaczowskich. Jan posiadał jedenaścioro rodzeństwa. Dwaj bracia - Mikołaj i Andrzej - także parali się literaturą, choć daleko im było do talentu i sławy Jana.
Dla średniozamożnego szlachcica z wielodzietnej rodziny droga do kariery wiodła przez naukę i dwory magnackie. Tak więc w 1544 roku Jan Kochanowski został przyjęty w poczet żaków na wydziale sztuk wyzwolonych Akademii Krakowskiej, w związku z tym znalazł się w jednym z ważniejszych europejskich ośrodków renesansowego humanizmu. Studia krakowskie kontynuował w Królewcu i Padwie. W Królewcu, związany był z dworem Albrechta, księcia pruskiego i senatora polskiego, i prawdopodobnie był przez niego sponsorowany. W Padwie Kochanowski studiował pod kierunkiem wybitnych humanistów.
Po powrocie do kraju w 1559 Kochanowski rozpoczął karierę dworzanina u wybitnych rodzin arystokratycznych: m.in. Tarnowskich, Tęczyńskich, Firlejów. W 1563 dzięki protekcji biskupa Piotra Myszkowskiego został dworzaninem i sekretarzem na dworze królewskim Zygmunta Augusta. Dzięki wstawiennictwu biskupa Piotra Myszkowskiego otrzymał probostwo w Poznaniu i Zwoleniu. Rezygnując z kariery dworskiej rozstał się również z probostwami.
Kochanowski osiadł w Czarnolesie, majątku po ojcu. W 1575 roku ożenił się Dorotą Podlodowską. Miał z nią sześć córek, z których trzy zmarły w dzieciństwie. Już po śmierci poety Dorota urodziła syna. Okres czarnoleski, mimo tragedii, jaką była śmierć dzieci, był pełen harmonii i spokoju. Znalazło to odbicie w twórczości, najbogatszej i najdojrzalszej właśnie w tych latach. Zakończył życie nagle, w pełni sił twórczych, w wieku 54 lat. Zmarł na atak serca w Lublinie. Pochowany został w kaplicy kościoła w Zwoleniu, obok rodziców, gdzie do dziś znajduje się nagrobek z jego podobizną.
Jan Kochanowski żył w dobie odrodzenia. Był najwybitniejszym polskim poetą tego okresu, jego twórczość ukształtowała szesnastowieczną polską poezję, a także ma wpływ na kształtowanie polskiej kultury do dziś. Z charakteru jego twórczości wyłania się obraz człowieka wykształconego, zainteresowanego różnymi przejawami życia, niestroniącego od zadumy i spraw poważnych, refleksyjnie obserwującego świat, ale też korzystającego z jego uciech. Przesłania zawarte w jego twórczości, mimo że wyłonione przed wiekami, są nadal aktualne.
Kochanowski zdobył szerokie wykształcenie. Studiował na Akademii Krakowskiej, a także na europejskich uniwersytetach w Królewcu i w Padwie. Jan Kochanowski jest zatem mistrzem renesansowej humanistyki, poetą doctusem, który ukształtował swój światopogląd i warsztat artystyczny w nawiązaniu do humanistów europejskich. Jego twórczość jest dowodem naszej trwałej i wielowiekowej obecności w kulturze Europy. Jednocześnie jest to poeta znany ze swego zaangażowania w sprawy kraju, czemu wielokrotnie dawał wyraz i jako twórca, i jako dyplomata. Świat jego tekstów pozostaje żywym, bo ciągle wywołującym wzruszenie, świadectwem pełni człowieczeństwa i zapisem jego biografii.
Postać Jana Kochanowskiego do dziś jest obecna w świecie edukacji i kultury. W Czarnolesie prężnie działa muzeum poety, podejmujące działania popularyzujące zarówno postać, jak i twórczość poety.
Bardzo ważnym ośrodkiem edukacyjnym w regionie świętokrzyskim, jest uniwersytet noszący nazwę Uniwersytet Jana Kochanowskiego (UJK). Istotne jest to, że uczelnia, jeszcze jako Wyższa Szkoła Pedagogiczna już w 1979 r. przyjęła imię Jana Kochanowskiego. Oznacza to, że poeta już od 45 lat jest wzorem dla kolejnych absolwentów uczelni. O jego postaci przypomina także znajdujący się przy wejściu do Rektoratu pomnik poety dłuta Sławomira Micka.
Nadanie imienia Jana Kochanowskiego otwiera przed Szkołą Podstawową w Brzezinkach wiele możliwości. W planach jest obchodzenie Święta Patrona w czerwcu, w okolicy Nocy Świętojańskiej, w nawiązaniu do utworu „Pieśń Świętojańska o Sobótce”, organizowanie dorocznych konkursów dotyczących życia i twórczości poety, konkursów dotyczących opisywanej przez niego przyrody, konkursów recytatorskich czy plastycznych. Planujemy także cykliczne wyjazdy do Czarnolasu i Zwolenia, nawiązanie współpracy ze szkołami noszącymi imię Jana Kochanowskiego z terenu województwa świętokrzyskiego i mazowieckiego. Ważnym elementem będzie dla nas nawiązanie współpracy z Uniwersytetem Jana Kochanowskiego w Kielcach (Instytut Literaturoznawstwa i Językoznawstwa), w celu szerszego spojrzenia na życie i twórczość poety.
Zachęcamy do przeczytania relacji z uroczystości nadania imienia, które odbyło się 14 czerwca:
https://brzezinki.superszkolna.pl/wiadomosci/600224/uroczystosc-z-okazji-nadania-imienia-naszej-szkole